In de loop van de jaren krijgen we, als het goed is, steeds meer zicht op wie we zijn en op wat we nodig hebben om goed te functioneren. Wat je in een partner hoopt te vinden is een afspiegeling van wat je belangrijk vindt.

Het is de intieme relatie met een levenspartner waarin dit vorm krijgt en groeit. Wie echter geluk, vreugde en vervulling geheel afhankelijk maakt van de ander komt meestal bedrogen uit.

Het begint immers bij jezelf en je eigen leven!

Als daar ergens ongemak of ontevredenheid huist of onopgeloste kwesties zich verbergen, zal dat onverbiddelijk op enig moment tevoorschijn komen, hoe fantastisch de nieuwe relatie ook is. Wie goed met zichzelf kan leven is een betere partner voor de ander.

Voor relaties is er bovendien geen betere leerschool dan het leven zelf. Het bewust hiermee omgaan vergt liefde, aandacht en inspanning.

Een YouTube filmpje om af en toe eens te bekijken is The Three Requirements of a Good Relationship van The School of Life.

Wat we werkelijk nodig hebben van onze geliefde wordt hierin teruggebracht tot drie essentiële behoeften: Vriendelijkheid, gedeelde kwetsbaarheid en begrip. Het gevoel van ‘samen’ is er niet omdat die ander net als jij verzot is op snowboarden of schaken. Gedeelde interesses zijn leuk en roepen herkenning op. Maar ze zorgen op de langere duur niet voor die diep gevoelde wezenlijke verbinding.